'DE VORM ZAL U TOEGEWORPEN WORDEN'
Paul Mijksenaar

Paul Mijksenaar boek 'De vorm zal u toegeworpen worden' gaat over de verschillende manieren waarop je informatie kan vormgeven. Paul Mijksenaar geeft commentaar op de vormgeving

Paul Mijksenaar boek 'De vorm zal u toegeworpen worden' gaat over de verschillende manieren waarop je informatie kan vormgeven. Paul Mijksenaar geeft commentaar op de vormgeving van instructies en vindt dat we hier nog veel te leren hebben. Veel ontwerpers houden zich niet bezig met de informele kan van het ontwerp en wat het moet vertellen, hoe leesbaar het is en hoe duidelijk het vertaald kan worden naar de realiteit, de meeste ontwerpers richten zich teveel op het esthetische.

De conclusie is dat tekst met beeld gecombineerd moet worden. Beeld versterkt, maakt duidelijk en trekt aan.
Volgens Paul zijn er een paar ontwerpers die een sterk samenhangend geheel kunnen maken van beeld en tekst. Informatie vormgeven gaat echt om duidelijkheid niet om originaliteit of materiaal keuze. Hier blijven veel vormgevers hangen.

Grotschilderingen

De eerste werden aangetroffen in de grotten van Lasceaux in Frankrijk die afstammen ca. 16.000 v.Chr.
Tot op de dag van vandaag is geen touw aan vast te knopen waar deze schilderingen voor bedoeld waren. Een aantal aanwijzingen duiden erop dat het misschien begraafplaatsen zijn geweest, offerplaatsen, afgoden of zelfs woonplaatsen. Het is onduidelijk hoe en waar deze kunst vorm is ontstaan, wel is het heel bijzonder hoe onze voorvaderen de kunst van het creeren al zo goed beheersten. Schaduwen, diepte en andere technieken zijn allemaal terug te zien in schilderingen.
Er word gedacht dat grotschilderingen zijn ontstaan aan de hand van herkenning in figuren op de muur die zijn gearceerd met houtskool. Dit zou zich later verder ontwikkeld hebben tot hoe wij de schilderingen nu kennen. Zo wordt er onderzoek gedaan aan de hand van stammen in Afrika waarbij soortgelijke afbeeldingen terugkeren en een bepaalde magische betekenis en verering naar de goden betekenen. Eerst nam men aan dat de grotschilderingen decoratieve kunst waren maar dit kon men niet voldoende onderbouwen na het ontdekken van zeer moeilijk toegankelijke plekken in grotten. Ook is er een theorie dat de afbeeldingen een gunst waren voor de goden op een goede jacht. Vaak komen ook abstracte tekens voor die vruchtbaarheid aanduiden of geslacht. Of er enig verband bestaat tussen al deze werken blijft een groot mysterie.

Prentkunst
Algemene Kunstgeschiedenis
Pagina 6 - 7
Prentkunst in v.m. reproductietechnieken.

Vervaardigen – prenten sinds 16e eeuw in het werk.
Werkverdeling tussen ontwerpers en uitvoerders.
Prenten: Van een ontwerp een aantal kopieën te maken dat afgedrukt kan worden op papier/zijde of andere materialen die inkt absorberen.

Soorten:

Houtsnede
Een van de vroeg bekendste technieken, getekend op glad hout, de gedeeltes die wit moeten zijn worden weggesneden en de afbeelding wordt in spiegelbeeld gedrukt.

Voor het eerst gebruikt in China in de 7e eeuw na Christus voor het afbeelden in oplage van Boeddha. Later in de 15e eeuw gebruikt in Europa voor religieuze afbeeldingen.

In de 15e eeuw werden printen in diepdruk op metalen platen.
Graveren > Inkrassen en etsen dmv zuur.

Vnaf de 16e eeuw en later werden graveren en snijden gescheiden van het ontwerpen. Kopergravures ipv houtsnde ivm de verfijning.

Etsen: Je bedenkt een koperen plaat met was en daarna teken je dmv te krassen in het was. Daarna dompel je de plaat in zuur. Het zuur vreet de delen zonder was weg.

Vanaf de 19e eeuw kwam er ook een lithografische methode waarbij je vet krijt in steen.

- houtsneden
- gravures
- etsen
- lithografieën

Werk door een iemand vervaardigd wordt originelen genoemd. Door gespecialiseerde prentenmakers worden reproductiegrafiek gemaakt.

19e nam staalgrafiek de kopergrafiek grotendeels over ivm kwaliteit en kwetsbaarheid.

Islamitische Decoraties
Algemene Kunstgeschiedenis
Pagina 349 - 351

In de Islamitische kunst is de architectuur eigenlijk voornamelijk iets wat van belang is maar dan gaat het nog meer om de ornamenten. Het was namelijk verboden om mensen en dierenprenten te maken hierdoor maakte men versieringen met kalligrafie.

Koefische stroming –
1e Islamitische kunststroming (Koefa, plaats in Irak). Deze stroming werd voornamelijk gebruikt voor Koranmanuscripten. Dit omdat het de enige methode was om de teksten een eerbiedwaardige status te geven doormiddel van de kalligrafie. Koefische scripten werden later ook gebruikt voor het decoreren van luxe artikelen zoals bijvoorbeeld ivoren juwelen kisten.

De koefische kaligrafie werd later als abstracte kunst ook gebruikt door kunstenaars die niet konden lezen.

Later kwamen via China aardewerk, silver en goud naar de Arabische landen. Deze gingen meer een rol spelen bij het versieren van gebouwen.

Manifest van Sol Lewitt

1: De kunstenaar is geinteresseerrd in het concept van het werk. Hij neemt het alleen waar wanneer er iets waar te nemen is.
2: Een geslaagd werk verandert de waarneming van de toeschouwer(en van de kunstenaar).
3: Wanneer de perceptie van een kunstenaar is veranderd, maakt deze nieuwe concepten mogelijk en roept deze op.
4: Als een kunstenaar zijn werk verandert terwijl hij ermee bezig is, brengt hij de uitvoering van het concept in gevaar.
5: Iemands rationele oordelen kunnen nergens toe leiden. Ze herhalen alleen resultaten uit het verleden.
6: Om zich open te stellen voor nieuwe ervaringen moet men openstaan om een onlogische keuze te maken en deze tot het eindresultaat ervan volgen.
7: De waarde van het conceptuele kunstwerk ligt in zijn onvoorspelbaarheid.
8: Het hele proces moet blind gevolgd worden. Het resultaat is het resultaat van het vooraf geplande proces.
9: Beslissingen zullen tot een minimum worden beperkt en moeten worden opgelost in termen van de aanvankelijke vooronderstelling.
10: Het doel van het concept geeft de kunstenaar volledige vrijheid.
11: geen vorm is van zichzelf superieur of inferieur

Sol Lewitt

LeWitt was een zoon van Russisch-joodse immigranten. Hij volgde een kunstopleiding aan de universiteit van Syracuse en maakte in 1949 een kunstreis door Europa om de oude meesters te leren kennen. In 1953 verhuisde hij naar New York, waar hij een tijdje nachtwaker was in het Museum of Modern Art. Hij zou er 25 jaar later zelf een grote tentoonstelling hebben met zijn beeldend werk. Hij bracht een jaar door als graficus op het kantoor van de architect I.M. Pei waar hij driedimensionaal leerde werken. Zijn eerste tentoonstelling vond in 1965 plaats in de John Daniels Gallery te New York. LeWitt, bekend als een bescheiden kunstenaar met grote faam, liet het werk voor zich spreken en meed de media.
Zijn werk[bewerken]

LeWitt heeft sinds 1965 honderden solo-exposities gehad in musea en galeries in de Verenigde Staten en Europa. Zijn werk varieert van tweedimensionale werken als Wall drawings, waarvan hij er meer dan 1200 heeft gecreëerd, en foto's en honderden werken op papier tot driedimensionale sculpturen

Manifesto "The Style"
1918

1. There is an old and a new consciousness of time.
The old is connected with the individual.
The new is connected with the universal.
The struggle of the individual against the universal is revealing itself in the world-war as well as in the art of the present day.
2. The war is destroying the old world with its contents: individual domination in every state.
3. The new art has brought forward what the new consciousness of time contains: a balance between the universal and the individual.
4. The new consciousness is prepared to realise the internal life as well as the external life.
5. Traditions, dogmas and the domination of the individual are opposed to this realisation.
6. The founders of the new plastic art therefore call upon all, who believe in the reformation of art and culture, to annihilate these obstacles of development, as they have annihilated in the new plastic art (by abolishing natural form) that, which prevents the clear expression of art, the utmost consequence of all art notion.
7. The artists of to-day have been driven the whole world over by the same consciousness, and therefore have taken part from an intellectual point of view in this war against the domination of individual despotism. They therefore sympathize with all, who work for the formation of an international unity in Life, Art, Culture, either intellectually or materially.
8. The monthly editions of „The Style”, founded for that purpose, try to attain the new wisdom of life in an exact manner.
9. Co-operation is possible by:
I. Sending, with entire approval, name, address and profession ro the editor of „The Style”.
II. Sending critical philosophical, architectural, scientific, litterary, musical articles or reproductions.
III. Translating articles in different languages or distributing thoughts published in „The Style”.

Bruce Nauman

Het werk van Nauman is veelomvattend in inhoud, vorm en materiaal. Nauman heeft zich vanaf de jaren zestig beziggehouden met performances, installaties, videokunst, sculptuur, tekeningen en neon-werken. Zijn experimentele en onderzoekende beeldtaal zou men inhoudelijk kunnen plaatsen onder het Franse begrip 'la condition humaine' wat in Naumans werk het menszijn met al zijn basale kenmerken betreft zoals eten, drinken, pijn, communicatie, seks, dood etc. De beeldtaal die Nauman gebruikt is op enkele uitzonderingen na zeer direct.
In de jaren zestig is Nauman begonnen met het maken van afgietsels van zijn lichaam. Een aantal jaren later maakte hij video-opnamen van zijn atelier waarin hij de grenzen van de ruimte verkende door middel van het lopen langs de wanden van de ruimte of het letterlijk langdurig vallen tegen een van de hoeken van de ruimte. Dit ontwikkelde zich naar het maken van letterlijke ruimtes en smalle gangen (corridors) die iets boven de grond zwevend, vaak voorzien van fel licht een claustrofobische uitwerking veroorzaken. Vanaf de jaren zeventig ontstaat er een lange reeks van neon-werken. Deze neon-werken bestaan uit eenvoudige teksten uitgevoerd in kleurige neonbuizen waarin woorden van verschillend karakter samenvloeien. In het werk 'Eat death' uit 1972 bijvoorbeeld is het woord DEATH in blauw neon uitgevoerd waarin de middelste letters EAT uit groen neon bestaan.

Robert Rauschenberg

Keith Haring

De kunst die Keith Haring maakte wordt soms (onterecht) popart genoemd, maar ook de termen graffiti-art en moderne kunst worden gebruikt. Zijn cartoonachtige schilderingen en tekeningen gingen onder andere over aids, seks, drugs en apartheid.

Keith is de oudste van vier kinderen. Al op jonge leeftijd was zijn liefde voor tekenen duidelijk. Zijn vader, die ook een soort stripverhalen tekende, bleek een belangrijke bron van inspiratie. Door boeken en musea maakte hij kennis met moderne kunst en het werk van Andy Warhol beïnvloedde hem.
Hij studeerde aan de Ivy School of Professional Art in Pittsburgh, maar het commerciële aspect van de opleiding sprak hem niet aan. Hij verliet daarom de school. In 1976 had hij in Pittsburgh zijn eerste belangrijke tentoonstelling. Rond deze tijd werd ook zijn stijl duidelijk: abstracte figuren die oneindig in elkaar vallen, en die enorme ruimtes kunnen vullen. Naast Warhol werd hij beïnvloed door Pierre Alechinsky, Christo en Jean Dubuffet. Vooral Christo's houding tegenover kunst sprak hem aan: kunst is voor iedereen en niet alleen voor de elite.

Jan Fabre

De naam Jan Fabre, 1958, Antwerpen (België) staat sinds jaren synoniem voor Bic blauw. Deze Vlaamse kunstenaar en theatermaker vindt in deze specifieke kleur blauw een evenbeeld van het zogenaamde « Uur Blauw », het moment tussen nacht en zonsopgang wanneer het nog niet licht is, maar ook niet meer donker. Dit is het uur waarop de wereld ontwaakt. De Bic wordt door Fabre niet alleen gebruikt voor het maken van tekeningen, hij gebruikt haar ook om allerlei voorwerpen te bekrassen en hen zo in het rijk van het Uur Blauw binnen te loodsen. Het « Uur Blauw » uit 1987 is in dit geval ook de titel van een installatie die bestaat uit een groot zijden doek dat volledig bekrast is. Fabre probeert met dergelijke grote tekeningen de tekening te verzelfstandigen. De tekening wordt een sculptuur en omgekeerd. De tekening wordt een object waar men rond kan wandelen. Door het formaat wordt de tekening ook een ruimte die de toeschouwer volledig in een blauwe diepte trekt. Voor het doek staat een houten constructie die zowel huis als graftombe zou kunnen zijn en het moment tussen leven en dood symboliseert. Het is het « Huis van vlammen I & II » : in het huis bevindt zich nog een ander, kleiner huis. Het doet aan de bekende Russische poppen denken, maar ook aan de metamorfose. Daarbij gaat het niet zo zeer om een larve die in een insect verandert, maar om de overeenkomst tussen het allerkleinste en het allergrootste. Net zoals het Bic blauw in één lijn of op een groot vlak toch altijd Bic blauw blijft.

CONCEPTUELE KUNST IN NEDERLAND EN BELGIË 1965-1975
regels over conceptuele kunst

Penguin Composition Rules
Jan Tschichold

In de jaren 1937-1938 ging hij naar Engeland op uitnodiging van de Pennrose Annual. In de jaren 1947-1949 verbleef Tschichold in Engeland waar hij de 500 paperbacks van Penguin Books opnieuw ging ontwerpen, samen met typograaf Ruari McLean. Hij paste hier een standaard set typografische regels toe, de zogenaamde Penguin Composition Rules. Hij gaf Penguin-boeken (met name de Pelican-serie) een eenduidig uiterlijk en gebruikte veel typografische praktijken die vandaag de dag als vanzelfsprekend gelden.

jan Tschichold bouwde de regels als een goed voorbeeld van een manifest. De regels konden door iedereen gehandhaafd worden wat zorgt voor eenheid. Ik heb zelf als ontwerper hier hedendaags nog veel aan.

Christian Marclay The Clock

Winner of the Golden Lion award at the 2011 Venice Biennale, Christian Marclay's The Clock is a cinematic tour de force that unfolds on the screen in real time through thousands of film excerpts that form a 24-hour montage. Appropriated from the last 100 years of cinema’s rich history, the film clips chronicle the hours and minutes of the 24-hour period, often by displaying a watch or clock. The Clock incorporates scenes of everything from car chases and board rooms to emergency wards, bank heists, trysts, and high-noon shootouts.

Manifesto "tijd"

Anita Rootselaar

Slechts door de tijd wordt de tijd overwonnen.
Tijd is maar een vreemd begrip. Uit dit verhaal blijkt dat het nog steeds niet te achterhalen is of tijd is ontstaan vanuit god of door een explosie. Volgens de Big Bang theorie was er daarvoor nog geen sprake van ruimte en tijd.

Maar hoe staan wij als mens tegenover tijd. Wij als mens meten de tijd aan de hand van gebeurtenissen die zich voordoen: de zon, de maan en de seizoenen. Een kalender zou ons staande houden. Ook de indeling van maanden, weken, dagen en uren. Ik wist niet dat het 60 minuten durende uur afkomstig is van Sumerianen. Dat heb ik uit dit stuk geleerd.

Ook al wordt het lastig beschreven tijd is iets als een stroming van tijd wat gerelateerd staat aan zichzelf. Wij observeren niet maar passeren de tijd. Mooie woorden: Wat wij waarnemen, is dat latere standen van zaken in de wereld verschillen van eerdere standen van zaken, zoals wij die ons herinneren. Tijd blijft iets belangrijks in het leven. Het stuurt je leven in de goede of slechte richting.

Joop Beljon

Zo doe je dat
Lichtval is belangrijk bij grotten. Orakel, kluizenaars, Christelijke heiligen leefden allemaal in de grotten.
Sculptures-habitables (André Bloc) zijn variaties op de holtethema, net als de bouwsels van Gaudi, Steiner, Finsterlin, Le Corbusier. De caviteit als beginsel omspant de hele levenscyclus van schoot tot tombe.
"Soort nostalgisch terug-naar-de-natuur-beginsel". Faure betoogt dat vormgeving bepaalde eigenschappen weerspiegelt en in de herinnering vasthoudt aan de plaats waar zij ontstaat. Vorm, maar ook kleur.
Mensen houden van merktekens op de grond. Landmarks. Sporen van vergane beschavingen. Grond in bezit nemen, al is het alleen maar symbolisch, bevredigt onze diepste instincten.
Environmental design, omgevingsvormgeving is hiermee geditineerd als de komst van de setting (net als stedebouw).
Wij mensen houden van bogen: hemel, hel, Arc de Triomphe, kinderspelletjes: dus archtectuur.
De groep site bracht het ruïne-effect aan een nieuwbouw (Best, USA).
Wat telt is of de student op weg is naar zijn droom, zijn volgend tijdelijk verblijf
Expressiekracht van het wegconcept (lijnen boot/vliegtuig). Cassandre's "Etoile du Nord" en "Normandie".
De weg is belangrijker dan de herberg. Het gaat ons om de reis die wij maken. Zoals de Japanse tuin moet onze reis lang duren en ondertussen van alles genieten.
Het uiterlijk is het innerlijk. In platonische termen: de vorm is de drager van de idee.

Een groep Deense regisseurs, waaronder Thomas Vinterberg en Lars von Trier, sprak in 1995 af waaraan een film moet voldoen. Daarmee wilden ze een stroming vormen die tegenwicht zou kunnen bieden tegen de Hollywood-formulefilms die de wereld overspoelen. De filmer is ondergeschikt aan zijn film. Het ultieme doel: de waarheid aan spelers en locatie onttrekken.

De eed van zuiverheid

"Ik zweer mij te onderwerpen aan de volgende regels, opgesteld en bevestigd door Dogma 95:
Opnames dienen op locatie plaats te vinden. Rekwisieten en decors mogen niet worden toegevoegd (als een bepaald rekwisiet noodzakelijk is voor het verhaal, moet een locatie worden gekozen waar dit rekwisiet aanwezig is).
Geluid dient nooit los van de beelden te worden gemaakt, of andersom. (Muziek mag niet worden gebruikt, tenzij aanwezig waar de scène wordt gefilmd.)
De camera dient in de hand te worden gehouden. Elke beweging of fixatie die uit de hand kan worden bereikt is toegestaan. (De film dient niet plaats te vinden waar de camera staat, schieten dient plaats te vinden waar de film plaatsvindt.)
De film dient in kleur te zijn. Speciale belichting is niet toegestaan. (Als er te weinig licht is, moet de scène worden afgebroken of dient een enkele lamp aan de camera te worden bevestigd.)
Optische effecten en filters zijn verboden.
De film mag geen oppervlakkige actie bevatten. (Moorden, wapens etc. dienen niet voor te komen.)
Vervreemding in tijd en plaats is verboden. (Dat wil zeggen dat de film plaatsvindt in het hier en nu.)
Genrefilms zijn niet toegestaan.
Het filmformaat is Academy 35 mm.
De filmregisseur wordt niet genoemd op de aftiteling.
Verder zweer ik als regisseur af te zien van persoonlijke smaak! Ik ben niet langer een kunstenaar. Ik zweer af te zien van het creëren van een 'werk', omdat ik het moment belangrijker vind dan het geheel. Mijn uiteindelijke doel is om de waarheid uit mijn karakters en omstandigheden te verdrijven. Ik zweer dat te doen met behulp van alle beschikbare middelen en ten koste van elke vorm van goede smaak en elke esthetische overweging.
Zo zweer ik mijn EED VAN ZUIVERHEID.

Festen (Regie Thomas Vinterberg):

Een groot familiefeest op het Deense platteland. Helge Klingenfeldt wordt zestig en alle kinderen, kleinkinderen en vrienden zijn er. In een sfeer van herinneringen, humor, ruzies en drank lopen de spanningen op. Langzaam wordt duidelijk dat dochter Linda, de tweelingzus van Christian, niet lang geleden zelfmoord heeft gepleegd. Bij het diner zorgt een onverwachte onthulling ervoor dat het feest verandert in een drama.

Hipertipo

Hipertipo is a one-man company founded by Brazilian designer Gustavo Ferreira in 2009 in Amsterdam, The Netherlands.

It is the consolidation of 10 years of design practice and research, and a platform for the next decade(s) of work.

Hipertipo seeks to explore new ideas around the notion of “hypertype” – the intersection between typography and hypertext/hypermedia.

Hipertipo’s work spans across several categories and disciplines:

design of new typefaces and production of fonts
information architecture, interface design
screen typography
programming of simple tools in Python and JavaScript
graphic and typographic design for analog media
information design and visual identity systems
the integration of all of the above

Explore kwartaal 2